Ricìo-verdalo
Riccia glauca
Ricciaceae
Nom en français : Riccie glauque.
Descripcioun :Aquesto ricìo (gènre Riccia) es uno di mai coumuno di ricìo de Prouvènço. Soun de pichòti planto à tale que fan uno lamo verdo au sòu en fourmo de rouseto o de lobe de 1 cm de long aperaqui. L'espouroufite èi caupu dins lou tale au contro di mousso, e lis esporo sorto un cop li lobe creba.
Usanço :Fai partido dóu subre gènre Riccia que se recounèis à si coulounado de cellulo sarrado (vèire li fotò). Se destrìo dis àutri ricìo bonodi sa taio (4 cop mai larg que aut), qu'a ges d'alo e tambèn ges de bord clar e mai enca...
Port : Tale coumplèisse
Taio : 0,3 à 0,4 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Riccia
Famiho : Ricciaceae
Ordre : Marchantiales
Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : ges
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : ?
Aparado : Noun
Liò : Terro argielouso
- Champ cultiva
- Garrigo
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Riccia glauca L., 1753
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753